Jakie rodzaje treningu mentalnego warto stosować?

We współczesnym sporcie nawet najwięksi zawodnicy nie mogą poprzestać na tylko pracy z trenerami, którzy szkolą ich technikę i przygotowanie motoryczne – coraz częściej w ich sztabie ważną rolę spełnia trener mentalny. Na czym polega trening mentalny i jakie techniki przynoszą wymierne korzyści?

Trener mentalny dba o to, żeby sportowcy kontrolowali budzące zwątpienie myśli, wzmagali motywację oraz nauczyli się skupiać uwagę i panować nad koncentracją, a także potrafili dążyć do stuprocentowego automatyzmu. Ten obszar praktycznej psychologii posiada już zasób podręczników, zawierających listy technik, które z powodzeniem stosuje się w niezwiązanych ze sportem obszarach ludzkiej aktywności – badaniach naukowych i ekspansji ekonomicznej. Nie zaszkodzi zapoznać się z najistotniejszymi z nich, ponieważ mogą przydać się każdemu w wymagających hartu ducha i determinacji sytuacjach.

Trening mentalny — techniki

Cztery elementarne techniki treningu mentalnego to:

projekcja (wyobrażenia) przyszłych wydarzeń

wyznaczanie celów

umiejętność rozmowy z samym sobą

relaksacja

Technika wyobrażeniowa oswaja i opanowuje – jeszcze przed jego fizycznym wykonaniem – każdy ruch, istotny dla stuprocentowego wykorzystania techniki do odniesienia zwycięstwa. Stosując się do specyfiki uprawianej dyscypliny, sportowiec widzi przy zamkniętych oczach każdy detal ruchu np. ręki z rakietą w tenisie czy ugięcia kolan podczas rozbiegu do skoku wzwyż. Techniki trenuje się w sferze fizycznej, ale wyobraźnia pomaga w tym jako błyskawicznie odtwarzany czynnik, dzięki któremu przyswojenie materiału daje możliwość przywyknięcia do sekwencji ruchu. Można ją stosować również w nowych miejscach, żeby szybciej do nich przywyknąć.

Wskazówki, których udziela trener mentalny, wspierają w wyznaczaniu celów. Jeśli chodzi o sport, mamy dwa rodzaje celów: dotyczące: wyniku sportowego na zawodach lub w meczu, a także osiągnięcia założeń wykonania jednego z elementów treningu. Najistotniejsze jest tu osobiste określenie spodziewanych rezultatów, na które w żaden sposób nie mogą wpływać oczekiwania innych osób – trenera, sponsora czy bliskich; muszą one być projekcją marzeń samego atlety. Rezultat występów zależy od różnych składników, m.in. kondycji, warunków atmosferycznych, zbiegów okoliczności, ale nic tak nie motywuje do wylewania potu na treningu jak uświadomione cele, które są projekcją ukrytego snu o zwycięstwie.

Z kolei dialog wewnętrzny może przypominać rozmowę z samym sobą. Jest on przeniesieniem na grunt świadomości schowanych przed otoczeniem źródeł niewłaściwych zachowań, lęków i frustracji, to poszukiwanie zmian, które powinny wykluczać popełnianie kolejnych błędów i umożliwić osiągnięcie lepszego wyniku. Należy również motywować samego siebie.